نمک بافر فسفات سالین ( به اختصار PBS ) یک محلول بافر است که معمولاً در تحقیقات بیولوژیکی استفاده می شود. بافر فسفات سالین یک محلول نمکی بر پایه ی آب است که حاوی نمک های هیدروژن فسفات دی سدیم ، کلرید سدیم و در برخی فرمولاسیون ها کلرید پتاسیم و پتاسیم دی هیدروژن فسفات است.
به عبارت دیگر بافر PBS برای محلول های بدن ایزوتونیک است و همین ویژگی آن را برای استفاده در تحقیقات بیولوژیکی ، پزشکی یا بیوشیمیایی مناسب می کند و احتمال آسیب به سلول ها و سمیت و رسوب ناخواسته کاهش می یابد.
شرکت های تجاری اعلام کرده اند که محصولات بافر فسفات سالین حداقل یک سال ماندگاری دارد، با این حال گفته می شود وقتی محلول PBS کدر می شود باید ان را دور ریخت.
ترکیب شیمیایی بافر فسفات سالین (PBS)
چندین دستور العمل برای تهیه محلول PBS وجود دارد. محلول اساسی شامل آب ، سدیم هیدروژن فسفات و کلرید سدیم است. برخی از آماده سازی ها حاوی کلرید پتاسیم و پتاسیم دی هیدروژن فسفات هستند. EDTA هم ممکن است در آماده سازی سلولی اضافه شود تا از تجمع جلوگیری شود.
نمک PBS فسفات برای استفاده در محلول هایی که حاوی کاتیون های دو ظرفیتی (Fe2 + ، Zn2 +) هستند مناسب نیست زیرا ممکن است رسوب ایجاد شود. با این حال ، برخی از محلول های PBS حاوی کلسیم یا منیزیم هستند. ممکن است فسفات موجود در بافر فسفات سالین واکنش های آنزیمی را مهار کند ، به خصوص هنگام کار با DNA باید از چنین مضراتی آگاه بود. همچنین اضافه کردن اتانول به نمونه حاوی بافر PBS ممکن است موجب رسوب فسفات در آن شود.
رایج ترین ترکیب بافر فسفات سالین (1X PBS ):
| نمک | غلظت (mmol/L) | غلظت (g/L) |
| NaCl | 137 | 8.0 |
| KCl | 2.7 | 0.2 |
| Na2HPO4 | 10 | 1.42 |
| KH2PO4 | 1.8 | 0.24 |
تهیه بافر فسفات سالین
بسته به هدف شما محلول های PBS 1X ، 5X یا 10X را می توان تهیه کرد. بسیاری از افراد به سادگی قرص های بافر PBS را خریداری می کنند ، آنها را در آب مقطر حل می کنند و pH را در صورت نیاز با اسید هیدروکلریک یا سدیم هیدروکسید تنظیم می کنند. با این حال ، تهیه ی این محلول ساده است. در اینجا دستور العمل های نمکی تهیه 1X و10X بافر PBS وجود دارد:
| ماده | مقدار لازم (1×) | غلظت نهایی (1×) | مقدار لازم (10×) | غلظت نهایی (10×) |
| NaCl | 8 g | 137 mM | 80 g | 1.37 M |
| KCl | 0.2 g | 2.7 mM | 2 g | 27 mM |
| Na2HPO4 | 1.44 g | 10 mM | 14.4 g | 100 mM |
| KH2PO4 | 0.24 g | 1.8 mM | 2.4 g | 18 mM |
| Optional: | ||||
| CaCl2•2H2O | 0.133 g | 1 mM | 1.33 g | 10 mM |
| MgCl2•6H2O | 0.10 g | 0.5 mM | 1.0 g | 5 mM |
https://en.wikipedia.org/wiki/Phosphate-buffered_saline
- نمک های نامبرده را در 800 میلی لیتر آب مقطر حل کنید.
- pH را با اسید هیدروکلریک در حد مطلوب تنظیم کنید. معمولاً این عدد 7.4 یا 7.2 است. برای اندازه گیری pH ،از pH meter استفاده کنید نه از کاغذ pH و روش های نادرست دیگر.
- برای رسیدن به حجم نهایی 1 لیتر آب مقطر اضافه کنید.
استریل و نگهداری محلول PBS
استریل برای بعضی از کاربردها ضروری نیست ، اما اگر آن را استریل می کنید ، محلول را به صورت مساوی و اتوکلاو به مدت 20 دقیقه در 15 psi (1.05 کیلوگرم بر سانتی متر مربع) جدا کنید و یا از فیلتر استریل استفاده کنید.
نمک حاوی فسفات می تواند در دمای اتاق نگهداری شود. همچنین می تواند در یخچال باشد ، اما محلول 5X و 10X هنگام خنک شدن ممکن است رسوب کند. اگر باید یک محلول غلیظ را سرد کنید ، ابتدا آن را در دمای اتاق نگهداری کنید تا زمانی که مطمئن شوید نمک ها به طور کامل حل شده اند. اگر رسوب رخ دهد ، گرم کردن محلول آنها را به محلول باز می گرداند. ماندگاری محلول در یخچال 1 ماه است.
تهیه ی محلول بافر PBS 1X از 10X
10X یک محلول PBS غلیظ است که می تواند برای ساختن یک محلول PBS 1X یا نرمال رقیق شود. برای ایجاد رقت معمول یک محلول 5X باید 5 بار رقیق شود ، در حالی که محلول 10X باید 10 بار رقیق شود.
برای تهیه محلول مورد استفاده 1 لیتری PBS 1X از محلول 10X PBS ، 100 میلی لیتر محلول 10X را به 900 میلی لیتر آب اضافه کنید. این تنها غلظت محلول را تغییر می دهد ، نه مقدار گرم یا مولی نمک ها. pH نیز باید بدون تغییر باقی بماند.
PBS در مقابل DPBS
یکی دیگر از محلول های بافر محبوب Dolbecco یا بافر فسفات Dulbecco یا DPBS است. DPBS ، مانند PBS ، برای تحقیقات بیولوژیکی و بافر در محدوده pH 7.2 تا 7.6 استفاده می شود. می توان آن را در دمای اتاق نگهداری کرد. محلول Dulbecco حاوی غلظت کمتری از فسفات است. این محلول حاوی 8.1 میلی مول یون فسفات است ، در حالی که PBS معمولی 10 میلی مول فسفات دارد. دستور العمل 1X DPBS به شرح زیر است:
| نمک | مقدار لازم (1x) |
| NaCl | 8.007 g |
| KCl | 0.201 g |
| Na2HPO4 | 1.150 g |
| KH2PO4 | 0.200 g |
| Optional: | |
| CaCl2•2H2O | 0.133 g |
| MgCl2•6H2O | 0.102 g |
نمک ها را در 800 میلی لیتر آب حل کنید. با استفاده از اسید هیدروکلریک pH را به 7.2 تا 76 تنظیم کنید. حجم نهایی را با آب به 1000 میلی لیتر برسانید. در دمای 121 درجه سانتیگراد به مدت 20 دقیقه اتوکلاو کنید.
کاربردهای بافر فسفات سالین (PBS)
PBS کاربردهای زیادی دارد زیرا برای سلول ها ایزوتونیک و غیر سمی است. می توان از آن برای رقیق کردن مواد استفاده کرد. از آن برای شستشوی ظروف حاوی سلول استفاده می شود. PBS را می توان به عنوان ماده رقیق کننده در روشهای خشک کردن مولکولهای زیستی استفاده کرد ، زیرا مولکولهای آب موجود در داخل آن در اطراف ماده (مثلا پروتئین) ساختار می یابند تا خشک شوند و یک سطح جامد بی حرکت شوند. فیلم نازک آب که به ماده متصل می شود مانع از دناتوراسیون یا تغییرات دیگر می شود. بافرهای کربناتی ممکن است برای همان منظور اما با کارآیی کمتری مورد استفاده قرار گیرد. PBS را می توان هنگام اندازه گیری میزان جذب پروتئین ، طیف مرجع گرفت.
از افزودنی ها می توان برای بهبودعملکرد بافر فسفات سالین استفاده کرد. به عنوان مثال ، PBS با EDTA برای جدا کردن سلول های متصل و جمع شده استفاده می شود.
